همه ما دوست داریم تا حدی روی زندگی خود و اطرافیانمان کنترل داشته باشیم. اما گاهی این حس از یک حد معقول فراتر رفته و تبدیل به یک وسواس آزاردهنده می شود. در این پست، به بررسی تجربه های کاربران نی نی سایت در مورد حس کنترل گری و تاثیرات آن می پردازیم.

در نی نی سایت، کاربران زیادی از دست حس کنترل گری خود یا همسرانشان کلافه بودند. آنها از تلاش بی وقفه برای مدیریت همه چیز، از ریزترین مسائل خانه داری گرفته تا روابط اجتماعی و مالی، سخن می گفتند. این رفتار، اغلب منجر به استرس، خستگی مفرط و حتی افسردگی می شد.

• ✔️“همسرم می خواد تمام کارهامو کنترل کنه. حتی رنگ لباسی که می پوشم!”
• ✔️“از بس همه چی رو برنامه ریزی می کنم، دیگه از زندگی لذت نمی برم. “
• ✔️“مادرم دائم دخالت می کنه و می خواد بچه هامو همونجوری که خودش تربیت کرده، بزرگ کنم. “
• ✔️“هر روز خونه رو تمیز می کنم، اما باز هم حس می کنم کافی نیست. “
• ✔️“نمی تونم به کسی اعتماد کنم، فکر می کنم فقط خودم می تونم کارها رو درست انجام بدم. “
• ✔️“وقتی چیزی طبق برنامه پیش نمیره، خیلی عصبی میشم. “
• ✔️“می ترسم کنترل اوضاع از دستم در بره. “
• ✔️“همسرم میگه زیادی سختگیری می کنم. “
• ✔️“دلم میخواد همه چی بی نقص باشه. “
• ✔️“همیشه نگرانم که یه اتفاق بد بیفته. “
• ✔️“کنترل گری باعث شده از خیلی از دوستام دور بشم. “
• ✔️“هیچ وقت از خودم راضی نیستم. “
• ✔️“مدام در حال فکر کردن و برنامه ریزی هستم و اصلا استراحت نمی کنم. “
• ✔️“کنترل گری رابطه من و همسرم رو خراب کرده. “
• ✔️“از بس همه چی رو چک می کنم، کلافه شدم. “
• ✔️“به شدت وسواسی شدم. “
• ✔️“نمی تونم نه بگم، چون می ترسم همه چیز خراب بشه. “
• ✔️“همیشه فکر می کنم دارم یه کار اشتباه انجام میدم. “
• ✔️“از اینکه کسی از من انتقاد کنه، متنفرم. “
• ✔️“احساس می کنم زندگیم داره از دستم میره. “
• ✔️“انرژیم صرف کنترل کردن میشه، نه لذت بردن. “
• ✔️“می خوام این حس رو از بین ببرم ولی نمی دونم چطوری. “

بسیاری از کاربران نی نی سایت، این حس کنترل گری را ریشه در دوران کودکی و تربیت خود می دانستند. آنها معتقد بودند که در خانواده هایی بزرگ شده اند که در آن کنترل و نظم، حرف اول را می زده است.

برخی دیگر، فشارهای اجتماعی و انتظارات بالای جامعه را در تشدید این حس موثر می دانستند. آنها احساس می کردند که برای مورد تایید قرار گرفتن، باید همه چیز را تحت کنترل داشته باشند.

راهکارهایی که کاربران نی نی سایت برای مقابله با حس کنترل گری پیشنهاد می دادند، شامل مشاوره با روانشناس، تمرین رها کردن، پذیرش نقص ها و تمرکز بر لحظه حال بود.

حس کنترل گری: خلاصه تجربیات نی نی سایت (22 مورد)

1. اضطراب و وسواس فکری

بسیاری از کاربران نی نی سایت از احساس اضطراب و وسواس فکری در مورد کنترل همه چیز، مخصوصا در مورد فرزندان، صحبت کرده بودند. این اضطراب معمولا با افکار منفی و ترس از وقوع اتفاقات بد همراه بود. برخی به طور خاص به وسواس فکری در مورد غذا خوردن کودک و وزن گیری او اشاره داشتند. راهکارهای مطرح شده شامل مراجعه به روانشناس و بهره‌گیری از دارو در صورت لزوم بود. گروهی نیز به اهمیت پذیرش عدم قطعیت و رها کردن برخی کنترل ها تاکید داشتند. تمرینات ذهن آگاهی نیز به عنوان راهی برای کاهش اضطراب پیشنهاد شده بود. حمایت همسر و خانواده نیز در این زمینه بسیار مهم تلقی می شد.

2. ترس از اشتباه کردن در تربیت

ترس از اشتباه کردن در تربیت فرزند و تاثیر آن بر آینده او، یکی دیگر از دلایل حس کنترل گری بود. مادران می خواستند بهترین تصمیم ها را برای فرزندشان بگیرند و از هرگونه اشتباهی جلوگیری کنند. این ترس باعث می شد که بیش از حد مراقب باشند و اجازه ندهند فرزندشان تجربه کند. مشورت با افراد متخصص و مطالعه منابع معتبر به عنوان راه حل پیشنهاد شده بود. پذیرش این واقعیت که اشتباه کردن بخشی از فرآیند یادگیری است، مهم تلقی می شد. تلاش برای بهبود مستمر به جای کمال گرایی، توصیه دیگری بود که مطرح شده بود. گروهی از کاربران معتقد بودند که اعتماد به غریزه مادری نیز بسیار مهم است.

3. تلاش برای کنترل محیط زندگی

تلاش برای کنترل محیط زندگی، مخصوصا در مواردی مانند نظافت منزل و برنامه ریزی روزانه، از دیگر نشانه های حس کنترل گری بود. این افراد احساس می کردند که باید همه چیز مرتب و منظم باشد تا احساس آرامش کنند. این موضوع می‌تواند باعث ایجاد تنش در روابط خانوادگی شود. توصیه شده بود که برخی از کارها را به دیگران واگذار کنید و از کمال گرایی دست بردارید. ایجاد یک برنامه روتین انعطاف پذیر می‌تواند کمک کننده باشد. یادگیری تکنیک های مدیریت زمان نیز می‌تواند مفید باشد. تعیین اولویت ها و تمرکز بر مهمترین کارها نیز پیشنهاد شده بود.

4. عدم اعتماد به دیگران در مراقبت از کودک

عدم اعتماد به دیگران در مراقبت از کودک، حتی افراد نزدیک مانند همسر یا مادر، یکی دیگر از موارد مطرح شده بود. مادران احساس می کردند که فقط خودشان میتوانند به بهترین نحو از فرزندشان مراقبت کنند. این موضوع می‌تواند باعث خستگی و فرسودگی مادر شود. توصیه شده بود که به همسر و دیگر افراد مورد اعتماد فرصت دهید تا در مراقبت از کودک مشارکت کنند. برقراری ارتباط شفاف و بیان انتظارات می‌تواند به افزایش اعتماد کمک کند. مشورت با یک مشاور خانواده نیز می‌تواند در این زمینه کمک کننده باشد.